Samodzielne tworzenie pism procesowych jest niezwykle ciężkim zadaniem. Trzeba zdawać sobie sprawę, że muszą one spełniać przypisane prawem wymogi. W innym wypadku właściwy sąd lub organ administracji publicznej będzie władny wezwać stronę do usunięcia braków formalnych. Jeżeli nie zrobi tego ona w wymaganym terminie, pismo zostanie odrzucone. Jest to bardzo niekorzystny skutek procesowy, ponieważ zachodzi domniemanie, że żadne czynności nie zostały przez interesanta dokonane.
Aby właściwie formułować swoje myśli w pismach, niezbędne jest posługiwanie się określonymi znakami specjalnymi. Są one przeznaczone do tworzenia pism procesowych, w których musi następować odwołanie do określonych przepisów prawa materialnego. Jeżeli podstawa prawna nie zostanie wskazana, pismo nie wywoła żadnych skutków procesowych.
Dlatego każda osoba, która nie posiada odpowiedniego doświadczenia w tym temacie, powinna skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego. Tylko w takiej sytuacji będzie mogła nabrać przekonania, że wszystkie czynności zostały dokonane w przypisanej prawem formie.
Duże znaczenie z punktu widzenia praktyki ma jednak sytuacja, w której dana osoba decyduje się na samodzielne redagowanie pism procesowych. Wtedy niezbędne jest odwołanie się do własnego doświadczenia życiowego. Jeżeli okaże się, że jest ono wystarczające, aby samodzielnie działać z dużą skutecznością, można spróbować swoich sił w postępowaniu sądowym. Warto jednak w tej mierze posiłkować się kilkoma wskazówkami, dzięki którym pisma sądowe nabiorą mocy urzędowej i nie zostaną oddalone już na etapie wstępnego badania sprawy.
Bardzo ważne jest, aby wszystkie podstawy prawne były formułowane w sposób jednoznaczny. Nie da się ukryć, że najmniejszy błąd w tym zakresie może sporo kosztować. Dlatego należy bacznie przyglądać się numeracji poszczególnych przepisów. Tym samym w sytuacji, gdy zostanie wskazana nieistniejąca podstawa prawna, sąd nie będzie zobligowany do sprawdzenia, czy podobna dyspozycja znajduje się w prawie materialnym. Jest to przepis, który w praktyce orzeczniczej budzi spore kontrowersje, jednakże jest szeroko stosowany przez wszystkich przedstawicieli doktryny.
Jeżeli nie wiemy, jak zrobić paragraf, warto poszukać odpowiednich informacji w sieci internetowej. Na wielu stronach wskazany jest najprostszy sposób na umieszczenie w tekście tego znaku graficznego. Wystarczy włączyć klawisz num lock, po czym przytrzymać alt i wybrać z klawiatury numerycznej 21.
Po chwili naszym oczom ukaże się paragraf, który z powodzeniem będzie mógł być przez nas wykorzystywany w wszystkich pismach procesowych. W sytuacji, gdy sekwencja na klawiaturze numerycznej jest dla nas zbyt uciążliwa, można z powodzeniem skopiować raz postawiony paragraf i wklejać go w dowolnym miejscu pisma.
Dobrze jest pamiętać, że znak paragrafu to nie jedyny symbol, który jest szeroko stosowany w pismach sądowych. W tej mierze warto wskazać, że równie często spotykany jest indeks górny. Jest to znak, który sygnalizuje, że dany przepis został dodany w trakcie nowelizacji danej ustawy. Jest to niezwykle istotne, ponieważ sądy często posługują się przestarzałymi aktami prawnymi.
Zwrócenie uwagi sędziego na nowy przepis niesie ze sobą korzystne skutki procesowe, ponieważ będzie on zobowiązany do odczytania znowelizowanego brzmienia danej ustawy. Jeżeli jest ono dla nas korzystne, zyskujemy spore szanse na to, aby łatwo wygrać dany proces. Znak indeksu górnego może być stosowany po wybraniu przypisanej prawem sekwencji na klawiaturze numerycznej.
Warto nadmienić, że osoby pracujące w sądach zdecydowanie rzadko posiłkują się paragrafami oraz indeksami górnymi. Trzeba przyznać, że protokolanci nie mogą sobie pozwolić na zastanawianie się nad wariantami stylistycznymi, które pojawiają się w głowie w trakcie pisania wniosku czy skargi. Dlatego w takiej sytuacji posługują się skrótami myślowymi, które następnie trafiają do transkrypcji protokołu rozprawy. Takie rozwiązanie jest niezwykle wygodne, ponieważ protokolant nie musi pamiętać wszystkich sekwencji, które pozwalają na stawianie znaków specjalnych.
W dobrym tonie wydaje się być używanie znaków specjalnych w wszystkich pismach, które kierowane są do organów administracji publicznej. Trzeba pamiętać, że są one często obsługiwane przez osoby ze sporymi brakami w wiedzy prawniczej. Tym samym będą oni mieli nie lada kłopot w sytuacji, gdy dany wniosek nie będzie zawierał podstawy prawnej. Szukanie jej na własną rękę może okazać się bardzo niecelowe, a może nawet niemożliwe.
